Met de nipte verliespartij in eigen huis tegen Rood-Wit 2 vorige week mochten wij in de tweede speelronde van de competitie afreizen naar het mooie en bruisende Emmeloord. Een bekende tegenstander voor ons, er werd namelijk een jaar geleden 2 keer eenvoudig gewonnen van de Flevolanders. Werd het vandaag wel spannend?
Het vak van Sander, Frank, Inge en Elina begon in de aanval. Lubbert-Jan, Djurre, José en Margriet begonnen in de verdediging. De bankzitters van vandaag waren Baudie, Femke en Hendrik. Het fluitje van de jonge scheidsrechter klonk in de geluiddempende sporthal, wat betekende dat de wedstrijd was begonnen. Het bleek al snel dat dit een iets andere wedstrijd was dan vorige week, dit voornamelijk door de mindere verdedigende druk die Emmeloord gaf.
Er werden veel kansen gecreëerd, iedereen bleef in beweging en zo konden we een aantal keer herhalen per aanval. Jammer genoeg werden deze kansen niet direct omgezet tot doelpunten, het duurde namelijk even voordat er fanatiek werd gescoord.
Het leek alsof we even aan de bal moesten wennen, maar eenmaal ingekomen was het eindelijk zo ver, de ballen vlogen erin. Hiermee wisten we zeer comfortabel de rust in te gaan, ruststand: 2-9. Toch heerste er grotendeels teleurstelling vanwege de niet afgemaakte kansen, het moest beter. Het doel van de 2e helft was om de score uit te breiden.
Het einde van de wedstrijd was nabij, wat betekende dat het tijd was voor een aantal wissels. Hendrik kwam voor Djurre, Femke kwam voor Margriet en Baudie kwam voor José. Wanneer zelfs Lubbert-Jan een strafworp tegen voorkant korf aangooit, ( sorry LJ ;) ) weet je dat de scherpte eraf is bij het team en het geen spannende wedstrijd meer is. Zo kwamen wij niet meer in gevaar en floot de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd. Eindstand 11-19.
