Het is nog 2022 wanneer we aan dit seizoen beginnen. Met het veldkampioenschap nog vers in het geheugen vertrekken we 26 november vol goede moed naar Dokkum, voor een wedstrijd tegen de Granaet A1. In de auto gaat het nog even over de laatste keer dat we hier waren met de A2. Onze shirts waren toen in It Fean blijven liggen. Gelukkig konden we oude shirtjes van de Granaet lenen. Hierdoor speelden we in bloedhete shirts uit de eighties met lange mouwen in hartje zomer. Gelukkig hadden we nu wel onze shirts mee dus konden we in het vertrouwde rood aan de wedstrijd beginnen.
We beginnen de wedstrijd goed en staan na 8 minuten op een 0-5 voorsprong, maar de Granaet vecht explosief terug. Er wordt veel geduwd en getrokken, voor de rust was de eerste blessure al een feit, Jelmer viel uit. De stand in de rust was 5-9. De wedstrijd werd vervolgd en we lopen nog een beetje uit. 10 minuten na rust valt ook Laura uit, in eerste instantie dachten we dat het wel mee viel, ze was een beetje duizelig zei ze. Alleen later werd het toch wel minder, de ambulance werd gebeld en Laura werd nagekeken. Uiteindelijk mocht ze wel weer naar huis, maar de rest van het seizoen moet ze een beetje rustig aan doen. De wedstrijd werd uiteindelijk afgesloten met een 11-19 winst.
Op 3 december was het tijd voor de eerste ontmoeting met LDODK A3, dit team kenden we al een beetje omdat onze A2 hier afgelopen veldseizoen ook al tegen gespeeld had. De wedstrijd werd makkelijk gewonnen. In de rust was de stand 13-3 en deze voorsprong werd ruim uitgebouwd. De 15-3 werd gemaakt door Inge, achteraf een unieke goal omdat het een van de weinige benutte strafworpen is van de vele die zij kreeg dit seizoen. Na 60 minuten eindigde de wedstrijd in 24-7.
De wedstrijd op 10 december was tegen de volgende oude bekende van het veldseizoen van de A2, DIO/Donkerbroek/ODIS/VZK A2. Ook deze tegenstander hadden we in het broekzakje. Met een stand van 11-2 gingen we de rust in en de wedstrijd kwam ten einde met een stand van 27-5.
Nu was het tijd voor de wedstrijd tegen de mede koploper, Invicta/Frigro A1. De wedstrijd begon slecht, binnen 10 minuten stonden we op een 7-1 achterstand. Als een diesel die eerst even warm moet worden vochten we echter terug waardoor we met een kleine achterstand van maar 2 punten de rust in gingen. De spelers van Invicta hadden blijkbaar na de 7-1 al verwacht dat ze hadden gewonnen, want na de rust liepen we al snel uit. Eindelijk op gang werd de ene na de andere goal gescoord. Binnen 5 minuten was de 2 punten achterstand al veranderd naar een 2 punten voorsprong en die voorsprong hebben we niet meer uit handen gegeven. Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter was de stand 14-22.
De volgende pot werd gespeeld tegen Sparta (Ze) A1 op 14 januari, een bekende tegenstander waar op het veld al 2 keer van gewonnen was. De wedstrijd begon wederom stroef, de goals vielen aan beide kanten. De score ging van 1-1 naar 2-2, 3-3 tot en met 5-5. Hierna was het eindelijk tijd voor een kleine uitbouw van onze score en begonnen we met een stand van 8-5 aan de tweede helft. De Spartanen kwamen nog even dichtbij met een stand van 10-9, maar de wedstrijd werd uiteindelijk gewonnen met 18-12.
21 januari was het tijd voor de derby tegen DTS A1. Veenhuizen had zelf een wedstrijd en kon dus niet aanwezig zijn als coach. Gelukkig kregen we een geweldige vervanging mee naar Harkema, namelijk Elske van Oosten. We begonnen aan de wedstrijd met B-spelers Johan en José, omdat een aantal van onze spelers iets later was doordat zij het team van onze A2 aanvulden. Alsof het traditie wordt was er bij het beginnen van de wedstrijd weinig scherpte te vinden in het spel. We kwamen al snel op een achterstand en het was tijd om weer terug te vechten. Toen het rustsignaal klonk was de achterstand alweer verdwenen en zelfs omgezet in een voorsprong van 6 punten. De tweede helft werd het niet meer spannend voor het vele publiek dat met ons mee gekomen was naar Harkema. We breidden onze voorsprong nog een beetje uit en wonnen uiteindelijk met 9-17.
Inmiddels zijn we op de helft van het seizoen en dus spelen we nog een keer tegen elk team, te beginnen met de Granaet op 4 februari. Het lijkt alsof de vloek van de slechte start eindelijk is verbroken! We beginnen zowaar weer eens op voorsprong en dit blijven we ook. Na een klein kwartier krijgt Femke een tik tegen haar bril, die nu gebogen is. Ze zet haar bril af en speelt verder. Een paar minuten later zegt ze, “Ik sjoch niks mear, ik sjoch gjin djipte”. Tijdens de rust, wanneer het 9-5 staat verlaat ze dan ook het veld om naar de opticiën te racen. Hierdoor hadden we geen dames meer op reserve. Een kwartier na rust was het tijd voor een heuse publiekswissel, niet een wissel voor het publiek dit keer maar een wissel uit het publiek. Annemarit werd van de tribune gehaald en deed snel een shirt aan, om vervolgens voor Laura het veld in te komen. De voorsprong werd nog wat uitgebouwd en de wedstrijd eindigde in een 17-10 winst.
We zijn eindelijk aangekomen bij de wedstrijd van afgelopen zaterdag, de uitwedstrijd tegen LDODK. En zoals Veenhuizen in de voorbespreking zei “LDODK uit is altijd lastig, de korven en ballen voelen anders. Het is net of zit er een deksel op de mand.”. En hij had gelijk, waar we thuis met een verschil van maar liefst 22 punten wonnen werd LDODK uit een spannende pot. Net als tegen Invicta waren we weer net een diesel. We kwamen al snel op een 5-1 achterstand. Op dit moment vroeg Veenhuizen om een time out om iedereen even scherp te krijgen. De coach van LDODK reageerde hier gekscherend op: “Time outs doen we toch niet in het breedtekorfbal?”. Dit omdat onze scheidsrechter bij de thuiswedstrijd, toen LDODK vroeg om een time out, had gezegd, “vooruit, maar eigenlijk mag dit niet in het breedtekorfbal.” Na deze korte minuut bespreking werd het spel vele malen beter. Natuurlijk kan een val van Jelmer tijdens een wedstrijd ook niet ontbreken, want is het wel echt een wedstrijd geweest als hij niet een keer op de grond heeft gelegen? Hiermee breidt hij de voorsprong die hij op Egbert heeft voor wie het vaakst ligt weer een beetje uit. Dit gaat overigens over de hoeveelheid vallen, want qua stijlpunten staat Egbert ver bovenaan. Vlak voordat we de kleedboxen ingingen werd er nog gescoord waardoor we de tweede helft met 6-5 begonnen. Deze achterstand werd omgezet in een voorsprong van 6-9 na 10 minuten speeltijd in de tweede helft. Helaas maakten wij het onszelf weer onnodig lastig en LDODK kwam terug tot 9-9. Een strafworp van Egbert en een doorloopbal van Inge brachten ons uiteindelijk toch de nipte overwinning van 9-11.
“LDODK uit is altijd lastig.”
We staan nu bovenaan in de competitie met 4 punten voorsprong op de nummer 2 Invicta. Wanneer van Invicta gewonnen wordt is het kampioenschap zo goed als zeker binnen.
We willen graag al onze reserve spelers bedanken. Anouk, Esmée, Tessa, Annemarit, Jorrit, Johan en José bedankt! Uiteraard ook Elske bedankt voor het invallen als coach tegen DTS. En natuurlijk ook alle trouwe supporters, bedankt!
Het lijkt erop dat het kampioenschap beslist wordt op zaterdag 11 maart, thuis tegen Invicta om 16:10 uur. Dus dan hopen we op veel publiek.
