Bûter, brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries!! (3e on tour)
Als het 3e op pad gaat, gebeurt er altijd wat. De uitgestelde wedstrijd tegen ROG 5 stond afgelopen vrijdagavond op het programma. Naar Groningen toe is fysiek en mentaal toch wel een grens over gaan. Al in de periode van 1413 tot 1422, ten tijde van de Grote Friese oorlog was het al duidelijk: die Groningers, die liggen ons niet. In de loop der eeuwen is het er ook niet beter op geworden. Al komt Friesland er in mijn ogen wel altijd beter uit. Friesland. Ik noem slechts een paar voorbeelden:
| Friesland | versus | Groningen |
| Een echte taal | Dialect | |
| 2 profclubs (Heerenveen, Cambuur) | 1 profclub (FC Groningen) | |
| De Kast | Geen bekende bands | |
| Piter Wilkens | TikTok Tammo | |
| Sûkerbôlle | Grunneger Kauke |
Dus u ziet allen, we liggen wat voor op deze tegen Duitsland liggende provincie. Wat dan ook weer veel zegt. Dus met een soort van onoverwinnelijkheidsgevoel gingen wij naar Groningen. Natuurlijk mooi op tijd, want we willen niet te laat komen. Want het is altijd druk op de rondweg bij Groningen. En is dat niet zo!! Dan sluiten we gewoon aan in de verkeerde rij (zie je wel: er is wel file). Gelijk zullen we krijgen!
Nu had de tegenstander nóg een poging gedaan om ons in verwarring te krijgen. Op vrijdagmorgen werd er nog een bericht gestuurd dat één van de lichtmasten het niet deed en of wij het vervelend vonden om op een minder verlicht veld te spelen. Het voorspel was begonnen, de 1e schermutselingen waren er. Natuurlijk waren wij niet bang om in het donker te spelen, wij zijn Friezen!
Met wat versterkingen opgetrommeld uit de midweek ( Janco en Manon bedankt! ), gingen we op pad. Onderweg toch wat lichte kriebels, slecht weer, veel regen en harde wind is niet in ons voordeel en hoe dichter we bij Groningen kwamen, hoe meer onwerkelijk het werd. Bij Kardingen aangekomen, kwamen we in een Hitchcock-achtige scene. In het lange pad naar de accommodatie van ROG toe zagen we dubieuze, volgepakte camperplaatsen, dronken fietsers, een Vindicat feest met luide housemuziek, veel regen en in de verte een donker, schemerig korfbalveld van ROG. Even waande ik mij in een nieuwe aflevering van de populaire Netflix serie “The walking dead” en dan moest het ergste nog komen…….
Toen we meenden veilig op het terrein van ROG te komen, zagen we het….. Hier waren we niet op voorbereid. Voor ons lag onze ergste nachtmerrie, een martelwerktuig wat zelfs in de middeleeuwen niet bestond. Een wreedheid die grenzen te boven gaat. En allemaal wisten we, vandaag gaat het pijn doen. Vandaag is het ieder voor zich en red jezelf. In de donkere onheilspellende lucht zagen we de harde realiteit van wat ons een uur lang te wachten stond. We moesten spelen op een………. Groot veld!!........ brrrrr
Even waren we van slag, wat doen we? Gaan we terug? Ik bedoel 1x op papier verliezen is ook niet zo erg…… toch? Maar toen gebeurde het! Zonder een woord te zeggen, zag je in een ieder de Friese trots en vastberadenheid terug komen en iedereen begon spontaan het Friese volkslied te zingen. Tenminste zo voelde het in mijn beleving. Met een collectieve dadendrang liepen we door naar de kleedkamers, van boven werden we bekeken en begroet door de tegenstanders, ja, zelfs in het Fries. Wat een brutaliteit en ineens was de angst weg en wisten we: Wat er ook gebeurt, we gaan hier vandaag niet eerder weg totdat we gewonnen hebben!
De wedstrijd begon en al snel wisten we een 0-2 voorsprong te komen. Opeens werd de lucht nog donkerder en voelde je het in de lucht, het was bijna tastbaar. Er kwamen kwade krachten over ons heen en opeens leek het veld nog groter en kwamen onze, normaal zuivere schoten, niet eens bij de korf. Alsof er iets boven het veld zweefde wat de bal stuurde en ineens lukte het ons niet meer om te scoren, ineens moesten we lopen……… en werken. De hele 1e helft hebben we nodig gehad om deze gedacht tot ons door te laten dringen. Ruststand 1-3.
Rust, even bijkomen. Het tactische plan bijstellen, maar vooral coachen op ons moraal. Wij zijn Friezen! Wij bepalen er wat er gaat gebeuren op het veld. Hier en daar zag ik een traan van trots en wist ik: we gaan niet verliezen. Als wij niet scoren dan zij ook niet. Dat is dan ook een grote kracht van het 3e. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zo als het kan.
8 Grutte Pieren stapten die 2e helft het veld op. Friese krijgers die de strijd aan gingen met de duistere krachten van het kwaad. De 2e helft begon en ondanks dat het niet gemakkelijk ging, wisten we de voorsprong vast de houden en zijn we blijven schieten en was onze rebound iets beter in de 2e helft.
Uiteindelijk werd de wedstrijd gewonnen met 3-7. Nu zult u, als lezer zeggen, wat een pupillen score! Maar beste lezer, u was er niet bij op deze historische dag waar goed en kwaad elkaar bestreden hebben en waar het om meer ging dan een korfbalwedstrijd.
Friesland is de komende 100 jaar weer veilig om dat wij, het 3e, op vrijdagavond 1 oktober 2021 de grens tussen ús Heitelân en Groningen weer vastgesteld hebben. Deze avond zal de geschiedenisboeken in gaan als de slag tussen Sûkerbôlle en Grunneger Kauke.
Was dit nu reclame voor het korfbal, ik zeg met luide stem Ja!! 2 ploegen die op een vrijdagavond onder barre omstandigheden op plezierige wijze een wedstrijd spelen is misschien wel de kernwaarde die wij als korfballers bezitten. Zoals Mem vroeger zei, niet zeuren maar leuk spelen met elkaar. Uiteindelijk gaat het volgens mij hier alleen maar om.
Beste lezer, u mag raden wat ik hier vanochtend aan de eettafel eet? Sûkerbôlle
van bakkerij De Korenaar, beetje roomboter er op. Tot volgende week allemaal
PS lezers, ga nu niet denken dat ROG 5 het kwaad is, het was een zeer sportieve wedstrijd en een zeer aardige tegenstander. Maar af en toe een beetje overdrijven is ook wel leuk. Na de wedstrijd nog gezellig een biertje gedronken met de tegenstander en de scheidsrechter. Zo kan het ook!
Uw razende reporter
