Ik ben bang voor Michelle, daar ik heb het gezegd. Mijn maandagen zijn niet meer wat het geweest is. Om mijn goddelijke lichaam enigszins in shape te houden, ga ik op maandag naar Michelle om mijn kleine pijntjes hier en daar te laten behandelen. Michelle is mijn fysiotherapeut en ik moet zeggen, ze doet dit erg goed. Alleen afgelopen week was er een probleem. Michelle speelt namelijk korfbal, tenminste dat claimt ze. Ze speelt bij Flamingo’s 4 uit Buitenpost.
U weet wel, dat team dat ik onlangs heb genoemd in 1 van mijn wedstrijdverslagen. Michelle is dus een tegenstander en mensen, dat heb ik afgelopen maandag geweten. De pijnen die ik heb moeten doorstaan. U weet allemaal, ik zweet niet snel, maar nu werd elk lichaamssap uit mijn lichaam geperst en heb ik liggen krioelen van de pijn. Even was die professionele Michelle verdwenen en was de wedstrijd al op de pijnbank begonnen. Ik weet zeker dat ze die maandag spieren heeft gemasseerd waar niks aan mankeerde om zo deze Michael Jordan van het 3e uit te schakelen voor de wedstrijd van zaterdag waarin we tegen, u raadt het al, Flamingo’s 4 moesten spelen.
Even was daar de gedachte dat zelfs dit een Mol actie was. De jury is hier nog over in beraad en volgens mij zitten er binnen het 3e ook mensen die Michelle kennen. Ik durf mijn geld hier wel op in te zetten!
De rest van de week heb ik mij als quasimodo voortbewogen in mijn eigen Notre Dame.
Natuurlijk ging de donderdag training weer niet door. Die ellendige Midweek 2 pikt al onze spelers in. Natuurlijk snap ik dit. Als je succes wilt hebben, vraag je mensen van het 3e. Succes gegarandeerd!!!! Maar als er een feestje komt, willen wij er wel bij zijn!
Maar dan blijven er wel weinig mensen over om te trainen. Na wijs beraad van de denktank binnen het 3e is er besloten om een arbeid – rust training te geven, waarbij het accent op de rust zou liggen. En ik moet zeggen dat heeft wonderen gedaan voor het team. Mensen onderschatten vaak het belang van een goede de arbeid rust verhouding. Zo werk je namelijk beter toe naar je peak performance. Ja ik weet dat het Engels is en dat menigeen nu google translate er bij pakt en denkt: waar heeft hij het over?.
Maar zoek het maar op, ik lul niet zomaar wat….Succes komt niet vanzelf. Dat vergt een ingenieus voorbereidingsplan. En met het 3e nemen we dit serieus. Ik neem u mee in onze voorbereiding, maar hou dit wel geheim, niemand hoeft het verder te weten. Onze voorbereiding is gebaseerd op wetenschap! Ik lees daar boeken over!!
Arbeid – rust verhouding, voedingsplan, individuele cardio programma’s, fysiobegeleiding, stresspsycholoog en 1 op 1 mentale begeleiding is het topje van de ijsberg van de voorbereiding. Het is dat corona ons parten speelt, anders waren we nu op hoogtestage geweest in de Franse Alpen. Liggend in speciaal daar voor gebouwde tentjes om onze rode bloedlichaam cellen te vermeerderen om zo meer zuurstof op te kunnen nemen tijdens de wedstrijden. In Spanje hebben we een arts gevonden die hierin is gespecialiseerd. Hij heeft hier ervaring mee zegt ie. Iets met wielrennen geloof ik……..
Ik moet wel zeggen: ik ben geen fan van bloedtransfusies, maar ik heb me nog nooit zo fit gevoeld.
Tijdens de wedstrijden is deze Spartaanse voorbereiding dan ook te zien. Als jonge honden lopen we over het veld. Tegenstanders die 20 jaar jonger zijn roepen naar hun moeder en zwaaien met witte zakdoekjes. Je zou dan ook zeggen dat wedstrijden fluitend worden gewonnen. Er blijkt echter een praktisch probleem bij deze fysieke fitheid. Neem nu afgelopen zaterdag. We lopen als gekken over het veld, niet moe te krijgen! Prachtige kansen worden gecreëerd. Maar dan die afronding. Ik waande mij in een slapstick voorstelling van Circus du Soleil. Gelukkig is onze sport geen jury sport waarbij je een score krijgt op de uitvoering. Waar de 1e helft nog soepel ging, werden er in de 2e helft kansen gemist en ik noem geen namen Thelena, maar die inloopballen pffffff.
Gelukkig blijven we als gekken rondlopen en zie ik bij sommige spelers een maniakale blik in hun ogen, ik noem dit maar een voordelig bijeffect van onze voorbereiding, waarmee ze hun tegenstander angst inboezemen. Toonbeeld van deze fysieke kracht is onze Evert. Deze man die sinds 1840 geen wedstrijd meer volledig heeft uitgespeeld, loopt vooraan in de coopertesten. Waar iedereen de coopertest in 12 minuten loopt, doet hij hem in 10 minuten. Het is een mirakel. Deze man is de wederopstanding van Johnny Weismuller, de man die vroeger in zwart wit Tarzan speelde en een olympische god was en met deze man aan onze zijde gaan we hoop ik de zaal weer in.
Oh ja, we wonnen de wedstrijd met 17-10, totaal niet belangrijk.
Na de wedstrijd is het even bijtanken en onder het genot van een bescheiden drankje genieten we van onze sportvoeding die bestaat uit een amuse van diverse gezonde hapjes gemaakt van komkommer kiprolletjes die gemarineerd zijn in wortelsap en gelegd zijn in een bedje van rucalo sla. Het hoofdgerecht is een Vega burger en biologische zoete aardappelen af geserveerd met een hollandaisesaus gemaakt van:
- 250 gram ongezouten roomboter
- 1 theelepel peperkorrels
- 3 eetlepel witte wijnazijn
- 2 eetlepels water
- 1 mespunt zout
- 4 middelgrote eieren
- 1 citroen
Zeg niet dat het 3e niet culinair verantwoord bezig is!
De wedstrijd heeft krachten gekost en je ziet het aan de afgeleefde gezichten. En 1 voor 1 gaan ze naar de kleedkamer, de deur gaat dicht………………….. en als herboren komen ze weer uit de kleedkamer. Wat er in de kleedkamer gebeurt zijn de mysterieuze krachten van de sport. Een kleine vergoeding wordt gestuurd naar Mijnheer Fuentes, onze vriend in Spanje.
Met hernieuwde energie begint de 3e helft. Prachtige tactieken worden al bedacht voor de zaal. Spelen met 8 heren is daar 1 van. Ergens, in een ver verleden, komt dit verhaal mij niet onbekend voor. Soms hebben mensen een vooruitziende blik, Visionairs worden deze mensen wel genoemd. Zelfs de Fabeltjeskrant wordt weer herleefd, iets met een Mol!!?? Volgens mij kun je de personages in de fabeltjeskrant 1 op 1 vertalen richting het 3e . Een leuk thema voor een volgend verslag.
Zodra Petra het woord paal noemt, weten we, de grens is bereikt en dat de avond voorbij is. Het is tijd om weer naar huis te gaan.
De avond is voorbij, een avond met vrienden, en de Mol……… die heeft genoten!
PS:
U vraagt zich nu misschien af, Henk, deed jij vandaag niet mee aan de wedstrijd. Jij de spin in het web, de verteller van sages en legendes. Ik geef toe, vandaag was ik bang, vandaag was niet mijn dag. Vandaag zag ik Michelle haar blik tijdens en na de wedstrijd en ik wist: maandag wordt niet leuk, maandag moet ik weer naar het hol van de Leeuw en mocht ik spoorloos verdwijnen lieve mensen, treur dan niet om mij. Ik heb gezien dat jullie zonder mij kunnen………………………..Maar voorlopig nog niet!! Hahahaha.
En nu lieve kindertjes: oogjes dicht en snaveltje toe, slaap lekker.
Tot de volgende keer.
