Op 13 oktober speelden wij, de C2, onze kampioenswedstrijd tegen de Granaat in Dokkum. Als we wonnen waren we kampioen, als we verloren waren we tweede. We deden allemaal ons best, maar de tegenpartij scoorde, 1-0. Daarna werd er nog een keer gescoord, 2-0. Daarna scoorde ik (Judith), 2-1.
We kregen wat meer hoop, want vorige week moesten we tegen Mid-Fryslân die samen met ons bovenaan stond en daar hadden we na een zenuwslopende wedstrijd 3-3 tegen gespeeld. Maar al gauw scoorde de tegen partij nog eens, 3-1. Toen nog twee keer, 5-1. Zo gingen we ook de rust in. We gaven het in de rust allemaal een beetje op, had ik het gevoel, maar dat hadden we niet moeten doen, want we hadden misschien nog wel kunnen winnen.
Na de pauze scoorden hun nog eens 6-1, maar Myrthe ook, 6-2. Daarna scoorde Mid-Friesland nog twee keer. We eindigden met een eindstand van 8-2. Had niet gehoeven, maar als we kampioen waren geweest hadden we in de zaal op een hoger niveau moeten spelen, en nu kunnen we in de zaal mooi kampioen worden. Ik vond deze veldcompetitie heel leuk met mijn nieuwe team. En ik hoop dat we nog veel wedstrijden gaan winnen 😉
