De zomervakantie is weer voorbij, we kunnen weer los. Eindelijk heeft It Fean weer een A-junioren ploeg. Een ploeg met mogelijkheden en met talent. Maar ook jong en soms grillig. Wat gaat het dit seizoen worden? De grote vraag…….!
Een goede voorbereiding gehad, waarin met name de laatste oefenwedstrijd tegen CSL A1 al liet zien dat de ploeg scorend vermogen combineerd met een uitstekende wedstrijdinstelling. Waar we in het verleden het nog wel eens lieten afweten op de belangrijke momenten, gaan we nu door en geven we de tegenstanders geen rust.
Uiteindelijk is het altijd moeilijk om in te schatten waar een gemiddeld zeer jonge A-ploeg moet beginnen in de competitie. Een groot gedeelte van onze ploeg is nog B-Aspirant en daarom is er gekozen voor de 3e klasse. Achteraf kun je zeggen……..
1e wedstrijd uit tegen Flamingo’s. Hoe staan we er werkelijk voor? Het spel? Uitstekend, we krijgen veel kansen en zijn beter, maar we vergeten te scoren. En voor dat we het wisten stonden we 3-0 achter. Maar nu zagen we voor het eerst De A1 2.0 versie. Niet opgeven, door blijven gaan en laten zien dat goed spel uiteindelijk altijd beloont wordt. Nadat de 1e goal werd gemaakt, waren we los en lieten we met name in de 2e helft zien hoe mooi korfbal kan zijn. Prachtige goals, mooie aanvallen en verdedigend steeds sterker. De eindstand 9-16. De kop is er af. Vertrouwen getankt en op naar de volgende wedstrijd. Helaas raken we een heer kwijt, Kevin mist de motivatie en geeft aan te stoppen. Jammer om te horen, we wensen Kevin verder het beste en misschien zien we hem weer eens terug. Maar nog steeds met 5 heren en 6 dames gaan we er voor.
De 1e thuiswedstrijd, je wilt toch wat laten zien aan je publiek en met die gedachte gingen we het veld in. Wederom uitstekend spel, weer veel kansen en weer vergeten we in het begin te scoren en weer staan we achter. Voorzichtig komt het 1e helft syndroom om de hoek kijken. Beter zijn maar niet meteen scoren en het jezelf onnodig moeilijk maken. Maar ook nu laten we veerkracht zien en blijven we doorgaan en krijgen we grip op een fysiek sterke tegenstander. De goals beginnen weer te vallen en uiteindelijk weten we met 20-9 te winnen. We beginnen te geloven in onze eigen kwaliteiten.
Verdedigend zijn we degelijk en durven we fysiek de duels aan te gaan. Aanvallend hebben we veel spelers die een goal kunnen maken. Dit maakt het voor tegenstanders lastig om ons te bespelen.
Zo winnen we achtereenvolgend van Noveas A1 met 6-23 (bekerwedstrijd, Oerterp uit 6-12, en WK uit 7-16.
Allemaal degelijke overwinningen waarin je alleen als kritiek kunt geven dat we te weinig scoren gezien de vele kansen die we krijgen in de wedstrijden.
Granaet A1 – It Fean A1 (bekerwedstrijd). Een mooie test voor ons. Granaet A1 dat in de top van de 2e klasse speelt en wij top 3e klasse. Een mooi moment om te kijken waar we staan en om te kijken of we een stap hoger ook aan kunnen?
Het antwoord: ja, dat kunnen we!
In een prachtig gelijk opgaand duel, liet de A1 zien dat we echt stappen hebben gezet. Met goed en brutaal spel hebben we in een thriller, in de verlenging, met 14-13 verloren. Ondanks de nederlaag erg trots op het spel van onze ploeg. We kunnen de lat nu hoger leggen en elkaar weer uitdagen naar een hoger niveau.
We kunnen kampioen worden: Flamingo’s thuis. Het moet nu maar gebeuren! Als trainer blijf je altijd onzeker en onrustig. Wat als er iets geks gebeurt.
We laten gelukkig echter zien dat we terecht kampioen zijn. Slecht weer, zwaar veld en toch met 17-3 winnen laat zien dat we terecht kampioen zijn. Nog 1 wedstrijd op het veld en dan heerlijk de zaal in en met z’n allen weer stappen gaan zetten in onze ontwikkeling. Ik ben blij dat ik daar bij mag zijn.
De A1 zijn: Thamara, Grietje, Femke, Joelle, Marije, Hiske, Jens, Jelmer, Roan, Huub en Stanley
En iemand moet ze toch trainen: arme ik
Henk Kempenaar
